De Schotse Terriër is een van de oudste terriërrassen. De eerste beschrijvingen van een schotachtige hond zijn van begin van de negentiende eeuw, maar de Schot zoals wij die nu kennen komt pas rond 1870-80 in beeld. De Schot werd gebruikt in de Hooglanden van Schotland, rond het Blackmount gebied, voor de jacht op das, vos en ander klein ongedierte. Vreemd genoeg zijn het de Engelsen geweest die het ras eerst op tentoonstellingen brachten en die de populariteit van het ras tot ongekende hoogte in de jaren dertig bracht. De oorspronkelijke zand- en gestroomde kleur werd ook rond deze tijd verdrongen door zwart en langzaam aan werd zwart de meest bekende verschijning van de Schot, zeker geholpen door de reclame voor Black & White Whisky! Na de Tweede Wereldoorlog begon de Schot in populariteit te verliezen, maar toch is het een zeer bekend ras. Reeds in de beginjaren waren Schotten naar ander landen gebracht en in Amerika is er een grote Schotse Terriërs traditie. Nederland kende reeds lang voor 1940 Schotten fokkers en exposanten.

Het uiterlijk van de Schot is nogal opvallend door zijn karakteristieke bouw, dat nog eens door het trimwerk wordt benadrukt. Er word gestreefd naar een lang hoofd, een korte rug en korte benen. Een type die klein genoeg is om in een hol achter zijn prooi aan te gaan, maar groot genoeg om zijn mannetje te staan tegenover das en vos. De staart wordt rechtop of licht gebogen over de rug gedragen. Een lange, harde buitenbeharing met ondervacht geeft de Schot een waterdichte jas. Een Schot mag alle kleuren hebben BEHALVE puur wit. Vaak geziene kleuren zijn uiteraard zwart, grijs gestroomd, bruingestroomd en tarwekleurig. In Amerika zijn de tarwekleurige Schotten erg populair. In Europa zijn er weinig van en in Nederland zelf maar enkele.

Een Schot is een stoere hond – onverschrokken en toch gereserveerd, geen allemans- vriend maar onvoorwaardelijk trouw aan zijn baas. Een Schot zal vaak je eigen blik vermijden, vindt het zelfs niet leuk als je hem recht aankijkt. Zijn ze kinderen gewend, dan zijn het uitstekende speelkameraden, vaak hollen ze achter een bal of stok aan. Maar ze zijn toch gevoelig voor een vermanend woord en weten zeer goed wanneer ze iets fout hebben gedaan. Veel wandelen of de hele dag liggen slapen – een Schot past zichzelf aan en zal niet klagen. De Schot moet juist alertheid uitstralen – bang hoort een Schot nooit te zijn.

De meeste mensen kennen de Schotse Terriërs als een zwarte hond. Hij komt echter ook voor als gestroomd en tarwekleurig. Pas op met water – probeer of je Schot kan zwemmen, want dit is niet vanzelfsprekend